Desert-soul Vision Quest: Stilte, vrijheid & wijsheid in je hart

Tijdens een ontmoetingsmoment voor de reis maken we kennis met elkaar en luisteren we naar ieders vragen en behoeften.

We nemen samen de vlucht richting Sharm El Sheikh. Na een rit van ruimanderhalfuur, houden we halt aan de rand van de woestijn. Hier houdt de westerse beschaving op en begint het echte avontuur. We ruilen het busje voor 4x4 jeeps en hobbelen verder, dieper de woestijn in. Een kwartier later zet je je blote voeten in het warme, zachte zand. Een wauw gevoel!

Marhab, welkom! De Bedoeïenen verwelkomen ons met een glaasje thee. We nemen even de tijd om te 'landen' in deze indrukwekkende omgeving waar vooral de stilte opvalt Na een een eerste wandeling trekken we terug richting kampplaats en spelen onderweg met kleuren, vormen en schaduwen.

Ondertussen zetten de bedoeïenen ons kamp op en maken vuur om te koken en gezellig samen te zijn.

Het is vroeg donker, we volgen het ritme van de natuur. Voor iedereen staat er een tentje klaar. Liefhebbers zoeken in de oorverdovende stilte een slaapplek onder de blote hemel.
De ervaring leert dat de eerste nacht onder de mooiste sterrenhemel ter wereld niemand onberoerd laat. De mensen, de bergen en de woestijn geven je zoveel energie dat je alles veel intenser gaat beleven!

Iedereen is vroeg wakker en sommigen trekken er al eens op uit. De geur van thee en brood brengt ons weer samen. We starten om 7 uur met een zachte ochtendpraktijk. Samen maken we ons lichaam wakker, volgen een korte meditatie of visualisatie en delen in een cirkel hoe we erbij voelen. Zo stemmen we ons af op de dag en starten we in aandacht, verbondenheid en helderheid.

Ondertussen zijn de Bedouïenen vers brood aan het bakken op een houtvuurtje. Het ontbijt wordt klaargemaakt. Een mengeling van lokaal en westers lekkers wacht op ons: verse kaas, confituur, eitjes, yoghurt en zongerijpt fruit zorgen voor een gezonde start van de dag.

En dan is het tijd voor de douche. Iedereen zoekt zijn mooiste badkamer ter wereld. 1 of 2 flessen water per persoon, daarmee doen we het. Wat vooraf onmogelijk leek, blijkt na afloop een makkie: we hebben zelfs nog water over!

We binden onze stapschoenen aan beginnen aan onze eerste wandeling; Met een rugzak met water beginnen we aan een tocht waarop we verrast worden door de enorme afwisseling in dit landschap. Wie dacht dat de woestijn één grote zandbak was, die heeft het mis. Bergen, rotsformaties, canyons, maanlandschappen en uitgestrekte vlaktes wisselen elkaar harmonieus af.

We dalen af in de eerste Canyon, een prachtige kloof die recht naar de oase leidt. De afdaling in deze canyon laat ons ook symbolisch afdalen van het hoofd naar het hart. Niet voor niets de eerste trekking deze week.

We doen wandelingen in stilte, met een vraag of een opdracht. Alleen of met twee.

Of doen onderweg een oefening om te verstillen. We vertragen, laten de dagelijkse ruis oplossen, en bereiden lichaam en geest voor op de stilte. Je (her)ontdekt je oorspronkelijke natuur, je innerlijk weten.

Of we nemen gewoon de tijd om te 'zijn' en ons te verbinden met de omgeving.

In het begin van de reis gaan we een dagje naar de oase. Dan verschijnen rond de middag in de verte de palmbomen. Een welverdiende lunch staat op ons te wachten als we aankomen.

Tijd voor een verfrissende duik in het kleine bad van natuurlijk bronwater. Of liever een siesta? Na de lunch hebben we vrije tijd voor onzelf.

Wanneer de temperaturen dalen en het aangenamer is om te wandelen, vertrekken we terug op stap richting kampplaats.

Aangekomen op onze kampplaats installeren we ons voor de avond. Kleurrijke stoffen boorden onze 'living' voor vanavond af, matrassen worden gespreid en dan is het tijd om ons op te frissen.

We nemen tijd voor onszelf, om helemaal aan te komen op deze plek.

De zon besluit dat het genoeg is geweest voor vandaag en zakt langzaam maar zeker achter de horizon. Een onbeschrijfelijke zonsondergang maakt ons lichaam rustig en klaar voor de avond.

Terwijl de bedoeIenen koken, delen wij onze ervaringen van de dag. Ontroerende momenten over de kracht van de natuur en de stilte.

Na een heerlijke maaltijd zitten we rond het vuur en genieten van de muziek die de Bedoeïenen voor ons maken. Een lege jerrycan, handgeklap en de diepe mannenstemmen maken iets in ons wakker. Een verbondenheid met elkaar, met de natuur en met onszelf.

Met enkel het schijnsel van een paar zaklampen, zoekt iedereen zijn plekje om te slapen. Nu er geen elektriciteit is, kan je ook onmogelijk blijven doorgaan tot een stuk in de nacht. Of hoe je meteen merkt dat de zon hier je tempo bepaalt. De sterren zijn de getuigen van ons voldaan, overdonderd maar oprecht 'dankjewel'

Elke dag staat er minstens één wandeling in de voor en/of namiddag op het programma. Telkens in andere andembenemende landschappen. Ze brengen ons terug in contact met onze ware natuur.

Soms is de beklimming iets uitdagender en worden we met onze grenzen geconfronteerd. Dan staan de Bedouïenen klaar met hun helpende handen. Met hun pure kracht en hun bemoedigende schouderklop zorgen ze dat we ons veilig en geborgen voelen.

Op andere momenten is ons vrije speelse kind aan de beurt.

Hoewel we veel in groep doen, is er voor elk individu de kans om zich terug te trekken en de stilte op te zoeken.
I

Geen woestijn zonder kameel. We doen dan ook een tochtje op de schepen van de woestijn en laten ons mee wiegen op hun ritme.

Tijdens de eerste dagen bouwen we vertrouwen: in jezelf, in het land, in de groep.

En in cirkels, rituelen en gesprekken maak je contact met je intentie, de vraag die je meeneemt de leegte in.

Na vier dagen van voorbereiding breekt het moment aan waar we allemaal naar toe hebben geleefd: de start van de drie dagen en nachten helemaal alleen met jezelf, midden in de uitgestrektheid van de woestijn. Iedereen wordt naar zijn plekje gebracht.

Een unieke plaats, waar je helemaal kan thuis komen bij jezelf. Compleet met tent, matras en bagage, omringd door de stilte en schoonheid van de natuur. Hier begint een persoonlijke reis van ontdekken, loslaten en herboren worden.

Alleen zijn in de woestijn betekent ook tijd hebben voor de kleine, magische momenten: genieten van de mooiste zonsondergang van je leven!

of een vuurtje maken en je eigen koffie of thee bereiden.

Sommigen kiezen ervoor om naast hun tent te slapen, zich zachtjes te laten wekken door het ochtendlicht en de stilte van de woestijn. Het is een intiem moment van contact met de natuur en jezelf, waarin de dag langzaam tot leven komt.

Hier ontmoet je je binnenwereld. Je angsten, je verlangens, je waarheid.
De Sinaï houdt geen oordeel, ze spiegelt enkel wat is.
In de stilte wordt alles helder. In de leegte word je vol.

Het is het hoogtepunt van de reis. Onze ervaring leert dat deze dagen niet alleen diepe persoonlijke inzichten en rust brengen, maar ook een bijzondere verdieping op groepsniveau creëren, wanneer we elkaar na deze periode weer ontmoeten.

We ontvangen je terug in het kamp met open armen en zacht voedsel.
Samen brengen we woorden aan wat vormloos werd, delen we verhalen rond het vuur, en verankeren we de inzichten in het dagelijks leven. We nemen 3 dagen voor de integratie.
Want een Vision Quest eindigt niet in de woestijn, ze begint daar pas.

Met een warm gevoel en een rugzak vol antwoorden verlaten we de woestijn. De batterijen zijn opgeladen en het beeld op levenskwaliteit is bijgesteld. Hier verlies je je hart en vindt je het tegelijk ook terug!

Na het ontbijt verlaten de woestijn en ruilen het zand in voor een laatste dagje aan zee. We laten ons nog even verwennen in het bruisende dorpje Dahab. Zo maken we zachtjes de overgang naar de bewoonde wereld ;-).